Osteopathie

Een osteopaat behandelt klachten en aandoeningen van het bewegingsapparaat, de interne organen en het hoofd. Osteopathie baseert zich hierbij op de anatomie en fysiologie van het menselijk lichaam en vindt zijn basis dus in de Westerse geneeskunde. Osteopathie is een vorm van manuele geneeskunde. De behandeling van een osteopaat zal zich richten op de regio met het meeste bewegingsverlies, dit hoeft niet de regio te zijn waar de patiënt zijn klachten ervaart.

Beweging en dus mobiliteit van het lichaam is noodzakelijk om goed te kunnen functioneren. Bewegingsverlies in bepaalde delen van het lichaam zullen vaak leiden tot vermindering van de doorbloeding. Dit zal weer zijn invloed hebben op de gesteldheid van het weefsel. Bewegingsverlies van bv interne organen kan ontstaan na littekenvorming veroorzaakt door een operatie of ontstekingen of door toename van de druk in de buikholte. Zoals bij een opgezette buik door gasvorming of bij een zwangerschap. Zo’n bewegingsverlies van een wervel of orgaan wordt in de osteopathie respectievelijk een blokkade of verkleving genoemd. Zo zal een bewegingsverlies van de dikke darm kunnen leiden tot constipatie, een bewegingsverlies van de blaas tot incontinentie en een blokkade van een wervel kan pijn in de rug veroorzaken.

Er bestaat een zeer nauwe relatie tussen het bewegingsapparaat en de interne organen. Deze systemen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar voortdurend. Zo kan bv. een verkleving van de dikke darm voor rugklachten zorgen.

Het kan dus bij elke chronische klacht of aandoening zinvol zijn om door een osteopaat te laten onderzoeken of er sprake is van bovengenoemde verschijnselen.